Watchmen

Tekenaar: Gibbons Dave
Scenarist: Moore Alan
Uitgever : Baldakijn

Watchmen is een twaalfdelige comicserie (1986/1987), geschreven door de Brit Alan Moore en getekend door Dave Gibbons. De serie wordt beschouwd als één van de meest invloedrijke publicaties binnen het medium.

Wat de serie destijds zo apart maakte, was dat schrijver Moore zijn cast superhelden pakte en deze vervolgens in onze realiteit plaatste. Een vergelijkbare tactiek met die van het literaire genre magisch realisme. Zijn bovennatuurlijke personages hadden in Watchmen daadwerkelijk invloed op de maatschappelijke vraagstukken in de echte wereld, zoals de Vietnam – oorlog, de Koude Oorlog en de opkomst van de technologische vooruitgang. Bovendien gedroegen de karakters zich ook niet als tekenfilmfiguren, maar als mensen met problemen, relaties en dilemma’s zoals ieder ander. En zo reageerde hun omgeving ook op hen. Moore nam het medium comics en toonde aan dat daarmee veel meer mogelijk was dan simpele verhalen voor kinderen en jongeren maken. Een intelligent en volwassen publiek bleek helemaal niet buiten bereik te liggen. De samenwerking tussen Moore en Gibbons resulteerde er in dat de serie filmische aspecten in zich droeg waaronder het inzoomen, het gebruik van flashbacks en herhaling van situaties vanuit verschillende oogpunten. Dit alles met bijzonder oog voor detail, wat het de moeite waarde maakt om de serie vaker te lezen.

Het verhaal speelt in een alternatieve geschiedenis met “echte” superhelden, die door de politiek gedwongen zijn hun eigen – baas – zijn op te geven. De strip is verdeeld in twaalf hoofdstukken. Elk hoofdstuk wordt aangevuld met een paar pagina’s tekst, welke een artikel of een fragment uit een (auto)biografisch boek voorstellen, en elk op de inhoud van het hoofdstuk aansluiten. Daarnaast is er ook sprake van een strip binnen de strip. Het personage Bernie leest een piratenstrip, die op zo’n manier binnen het verhaal van Watchmen geschreven is dat hij lijkt aan te sluiten op de gebeurtenissen.

Watchmen is een verhaal met een ingewikkelde achtergrond en veel flashbacks, dat zich afspeelt in een alternatieve geschiedenis. De tijdlijn wijkt af vanaf 1938, kort na de verschijning van het eerste nummer van Action Comics, met daarin het eerste avontuur van Superman. Kort daarna verschijnen in de VS de eerste gemaskerde wrekers, die net als superhelden een kostuum en een theatrale schuilnaam hebben. Een jaar later gaan acht wrekers samenwerken als de Minutemen, met beperkt succes. In 1940 wordt de Comedian uit de groep gezet na een poging om Silk Spectre te verkrachten, waarna hij voor de regering ging werken.

Eind jaren veertig, tijdens de McCarthy – periode, worden de Minutemen gedwongen om hun ware identiteit bekend te maken aan in elk geval één comissielid. De groep is tegen die tijd erg geslonken, en uiteindelijk gaan ze in de jaren ’50 uit elkaar.

In 1959 wordt Jon Osterman bij een ongeluk op een testbasis gedesintegreerd. Drie maanden later verschijnt hij weer als Doctor Manhattan: een mens met atomaire superkrachten, waarna hij als superheld in dienst van de overheid treedt. Tegelijkertijd komt in de loop van de jaren ’60 een nieuwe generatie helden op. Een poging om hen weer te verenigen als de Crimebusters mislukt.

Dankzij Doctor Manhattan winnen de VS de Vietnamoorlog. President Richard Nixon wordt populairder dan ooit en slaagt erin om in 1975 een nieuw amendement aan de grondwet toe te voegen, zodat hij herkiesbaar kan blijven. In 1985 zit hij al aan zijn vijfde termijn. Desondanks zijn gemaskerde wrekers in 1977 erg impopulair, met name bij de politie, die in staking gaat. Hierop wordt de Keene Act ingevoerd, en zijn wrekers weer verboden, met uitzondering van de Comedian en Doctor Manhattan.

Watchmen won in de loop van jaren verschillende prijzen, waaronder:

Will Eisner – award voor beste eindige serie 1988
Will Eisner – award voor beste grafische album 1988

___________________________

___________________________