Parker

Tekenaar: Cooke Darwyn
Scenarist: Westlake Donald
Uitgeverij: Blloan

Hoe meer het fonds van Blloan zich uitbreidt, hoe meer het aan kwaliteit wint. Tegelijk met de knaller Jazz Maynard ligt een eerste bundeling van Parker in de winkel. Parker ken je héél misschien ook als het personage Walker in de film Point Blank of als Porter in Payback waarin respectievelijk Lee Marvin (briljant zwijgzaam!) en Mel Gibson de wraakengel gestalte gaven. Voor deze stripversie kreeg Darwyn Cooke als allereerste de toestemming om de originele naam van het zure personage te gebruiken.

Het jaar is 1962. Parker is door zijn vriendin verraden en ook zijn partner in crime stak een spreekwoordelijk mes in zijn rug. Maar Parker laat niet zomaar met zich fucken. Hij zet koers naar New York om wraak te nemen . En passant roeit hij andere leden van “de organisatie” uit. Een enkele keer doodt hij per ongeluk een braaf secretaresje dat hij knevelde. Wist hij veel dat ze aan astma leed?! Ook zijn bedrieglijke vriendin laat snel het leven. Parker besluit haar onherkenbaar te maken door haar gezicht eraf te snijden bij het dumpen van haar lijk.

Hoewel ongenietbaar en ijskoud-gevaarlijk, moeten we het de auteurs nageven: Parker heeft een bepaalde coolness over zich waardoor we zelfs beginnen te supporteren wanneer hij anderen lik op stuk geeft. Dat imago krijgt hij grotendeels door zijn schaarse, maar gevatte replieken. Lee Marvin wist indertijd het personage treffend te doorgronden door vooral niet zijn mond open te trekken in een bepaalde scène. De actrice tegenover hem werd er zenuwachtig van. Om de ongemakkelijke stilte te breken, improviseerde ze een hele uitleg als tegenwoord voor een vraag die niet werd gesteld. Dergelijke onderhuidse spanningen bij de confrontaties zijn er met overvloed in deze strip.

Het geniale van Cookes adaptatie zit ‘m in het stijlvolle design. Met veel zwart, een soort blauwgroen als ondersteuning en niet te vergeten de belangrijke witruimtes bouwt hij een eigen universum op dat klasse en standing uitstraalt. Het was dan ook de Mad Men-achtige periode met alle mannen in maatpakken, de markante interieurarchitectuur en bijhorende meubeltjes die ook in de beste albums van André Franquin, Will of Yves Chaland zijn terug te vinden (de befaamde atoomstijl), de verzorgd gecoiffeerde en gemanicuurde dames en niet te vergeten de bengelende sigaret tussen ieders lippen. Je moet bijna de neiging bedwingen om te grijpen naar een bel cognac die toch niet in je buurt staat. Maar er moet niet lang gekrabd worden om door te dringen onder die laag van uiterlijke schijn. Daar schuilt gevaar, manipulatie, bedrog, lust, egoïsme en andere fraaie kanten van de menselijke natuur.

Darwyn Cooke heeft een verhaallijn van Catwoman, de miniseries Solo en The New Frontier en los werk voor onder meer Spider-Man, Batman en Wolverine op zijn actief. Hij liet zich ook opmerken als de tekenaar die The Spirit van Will Eisner overnam. Maar laten we toch vooral uitkijken naar volgende vertalingen van Parker door Darwyn Cooke. Hier ontleent Blloan zijn bestaansrecht aan.

___________________________