Metronom

Tekenaar: Dubois Ludovic
Scenarist: Bilal Enki, Corberand Éric
Uitgever : Daedalus

Scenarist Eric Corbeyran is intussen van vele markten thuis. Hij lijkt het meest in zijn sas met reeksen waar veel fantasie mee is gemoeid zoals De Zang Van De Vampiers en de maatschappelijke what if?-verhalen in Uchronie(s) waarvan de drie subseries in de volgende maanden zullen voltooid worden. Toch zijn z’n pur sang thrillers zoals Driften of Garrigue zeker niet te versmaden. De nieuwe reeks Metronom is een nieuwe oefening in het futuristische genre met een geëvolueerde maatschappij waarbij je je kan bedenken dat we het vandaag nog niet zo slecht treffen.

We volgen het pad van Lynn die maar geen uitleg krijgt over de verdwijning van haar man Doug na een ruimtemissie. Zelfs haar zus, die voor het ministerie werkt, kent het antwoord niet. Toevallig kruist ze het pad van journalist Floreal Linman wiens vader een krant stichtte, maar er zijn erfenis in een rotvaart doorjaagt. Hij gelooft al lang niet meer in de verslaggeving van zijn overleden vaders krant die een braaf doorgeefluik van de regering is geworden. Met zijn eigen scherpe pen komt hij nog amper aan de bak. Omdat hij Lynn precies wel ziet zitten, besluit hij zelf eens rond te neuzen en stuit op de waarheid van Dougs verdwijning. Ondertussen is er een geheim onderzoek gaande naar de schrijver van een illegaal gepubliceerd jeugdboek over een koning die met een metronoom de tijd kan stilzetten zodat hij eeuwig kan regeren. In deze tijden van totale controle wordt het boek als subversief ervaren. Er moet een voorbeeld gesteld worden.

Tekenaar Grun en Corbeyran maakten al eerder het vierluik Het Verbond der Opalen die zijn tijd nodig had om optimaal gewaardeerd te worden. Daarin werd een fantasyverhaal opgediend in een historische setting. Dat Grun moeiteloos kan overschakelen naar een sf-verhaal met sombere, kille steden met een industrieel aanzien, spreekt voor zijn talent. Hij tekent en schildert beheerster dan bijvoorbeeld Enki Bilal, die het voorwoord van dit album schreef, maar in feite toetsen ze met hun grafische kunsten allebei de huidige maatschappij aan wat ooit enigszins mogelijk is. ’t Is niet fraai, die visie, maar het is wel mooi in beeld gebracht.

___________________________

___________________________