Malicorne

 

Malicorne

Tekenaar: Montaigne Thimothée
Scenarist: Bezancon Rémi, Gris Jérôme le
Uitgeverij: 12bis

Malicorne is een luitenant in het leger van Napoleon Bonaparte. Bij het overzien van het slagveld van een van de laatste veldtochten breekt er iets in hem. Hij heeft alle geloof, vertrouwen en hoop verloren. Na Bonapartes val vervangt een nieuwe wereld de oude. Malicorne laat zich nu betalen door royalisten om de nieuwe monarchie te handhaven door tegenstanders van de koning uit te schakelen. Bij zijn laatste aanslag is er een onschuldige bij betrokken. Hij kan niet anders dan haar ook af te knallen. Daarop besluit hij om het ergste beroep uit te oefenen dat er bestaat: duellist. Maar zijn oude opdrachtgever heeft ‘m nodig. De zelfdestructieve Malicorne moet infilteren in het geheime genootschap De Rode Kinderen. Deze organisatie van rijkaards verveelt zich te pletter. De leider voorziet voor hen spannende en gevaarlijke belevenissen waar Malicorne nu ook in participeert. Bij een bepaalde bijeenkomst is het de bedoeling van het spel om een ereteken van een legerofficer te ontvreemden, door elk lid te laten aanraken en opnieuw op te spelden zonder dat de officier het merkt. Bij een volgende gelegenheid gaat een nieuw spel een stapje verder. Een van de deelnemers zal het niet overleven. En wie wil leven, moet niet zozeer sterk zijn, maar wel vindingrijk. Bij het genootschap zit een oude bekende van Malicorne. En er zijn nog andere zaken uit zijn geschiedenis die het verloop van het verhaal bepalen.

Wie het album al koopt voor de fabuleuze tekeningen van Thimothée Montaigne, gekend van en gewaardeerd door Het Vijfde Evangelie, wordt extra beloond door het verhaal. Aanvankelijk somber van aard met introspectieve elementen evolueert het buiten verwachting snel naar een thriller aan een hoog tempo met filmische kwaliteiten. De vaart zit er goed in en de spannende situaties wisselen volgen elkaar snel op. Er gaat hierbij geen seconde verloren aan lange dialogen met pratende hoofden. En wat er gezegd wordt, is to the point.

Coscenarist Jérôme Legris schreef voor uitgeverij 12bis ook al het geslaagde Horacio van Alba (over een school van duellisten). Voor Malicorne koos hij een tekenaar wiens tekenstijl verwant is aan die van Nicolas Siner. Niet moeilijk, want Montaigne en Sinber delen hetzelfde atelier. Montaigne debuteerde als assistentinkleurder van Mathieu Lauffray voor Long John Silver en die invloed met zwierig tekenwerk en vele zwartpartijen is eraan te merken. Dat zijn talent werd opgemerkt, moge wel duidelijk zijn door Alex Alice’ verzoek om de prequel Het Derde Testament – Julius van Robin Recht over te nemen. Tussen Recht en Alice boterde het namelijk niet langer. De gevolgen voor Malicorne zijn niet rampzalig, het slot van het tweeluik zal hij zeker tekenen. En ook voor Het Vijfde Evangelie heeft scenarist Jean-Luc Istin inmiddels een nieuwe tekenaar gevonden.

___________________________

___________________________