Lois

 

lois

Tekenaar: Pâques Olivier, Simon Christophe
Scenarist: Martin Jacques, Patrick Weber
Uitgever : Casterman

In opdracht van Lodewijk XIV, de Zonnekoning, reist Lois Lorcey naar Rome om er een net opgegraven standbeeld van Apollo aan te schaffen. Het is een indrukwekkend beeldhouwwerk in rood marmer, een uniek stuk. Maar handelaar Andrea Farazzi, een kardinaal, speelt een Spaanse geïnteresseerde uit tegen de Fransen. Dergelijke spelletjes kan Lodewijk XIV best missen want de relatie tussen de Fransen en de Spanjaarden staat op een laag pitje. Wanneer Farazzi in zijn vertrekken dood wordt aangetroffen is Lois hoofdverdachte nummer 1. Lois krijgt hulp van Farazzi’s nichtje Laura en dankzij de marmeren piemel van Apollo.

De Apollo leest als een detectivestrip annex reisverhaal en vooral bij dat laatste steken talloze herinneringen de kop op. Vorig jaar vereleven we namelijk enkele dagen in Rome. Veel locaties herkenden we moeiteloos in de strip. Op dat gebied levert Olivier Pâques, die al een kleine tien jaar Lois tekent, uitmuntend werk. Mocht hij met evenveel zorg de gezichten van de personages hebben getekend, dan hadden we dit nu niet als minpunt moeten aanhalen. We weten dat hij het knap lastig had bij het slikken van kritiek door leermeester Jacques Martin, maar bij de laatste albums van alle reeksen van Martin ervaren we toch een gemis aan perfectionisme na diens dood.

Patrick Weber werd indertijd ingehaald als een reddende scenarist in nood die op meerdere reeksen van Martin werd ingezet. Tot nu toe moet hij ons nog steeds overtuigen. Er valt geen eer te behalen aan het zoutloze detectiverhaaltje zonder verrassingen of climaxen. Als een Reizen van Lois-album, maar dan in stripvorm, is De Apollo integendeel wel een album om in de reiskoffer te stoppen bij onze volgende trip naar Rome.

___________________________

___________________________

___________________________