Insiders Genesis

Tekenaar: Brahy Luc, Garreta Renaud
Scenarist: Bartoll Jean-Claude
Uitgever : Dargaud

Dat Insiders Genesis een spin – off is van de bekende reeks van Jean – Claude Bartoll en Renaud Garreta, zal geen verbazing wekken zeker? Zowat alle zichzelf respecterende series hebben tegenwoordig minstens 1 nevenreeks die zich toelegt op het verhalen van de levensloop van de hoofdpersonages. Nu is het dus ook de beurt aan Insiders.
Een korte situatieschets: het hoofdpersonage van Insiders is Najah Cruz. Zij is een geïnfiltreerde agente die binnen de machtige wereld van de internationale misdaad en haut finance een vertrouwenspositie moet verwerven. Geen kattenpis, dat spreekt. De logische vragen die zich dan stellen zijn: wie is die zwartharige vrouw, wat drijft haar, waar komt ze vandaan, waar leerde ze vechten,…? In 1991 in Medellin, Colombia, begint het tweede leven van Isabel Mendoza als Najah Cruz.

Bartoll en Brahy beginnen met Insiders Genesis eigenlijk een nieuwe reeks. De lezer moet dus niet op de hoogte zijn van gebeurtenissen uit de hoofdreeks om mee te zijn in het verhaal. Dat dit eerste album vrij eenvoudig is van opzet en zich vooral beperkt tot heel wat harde actie draagt daar natuurlijk aan bij. Na een minimum aan uitleg over de politieke achtergrond van Colombia vliegt het auteursduo er onmiddellijk in. De ene actievolle scène volgt de andere explosieve gebeurtenis op. Er komt weinig denkwerk aan te pas om de verhaallijn te kunnen volgen. Dat is de zwakte, maar waarschijnlijk tevens ook de sterkte van dit album. De verkoopcijfers zullen door een aangesproken tiener – en twintiger publiek wel hoger liggen dan het “serieuzere” werk.
Najah Cruz is een dankbaar personage om heel wat over te vertellen. Van bij het begin wordt ze neergezet als een uiterst opmerkzaam, slim en lenig persoon die een enorm overlevingsinstinct bezit. Dat het bovendien een mooie en sexy vrouw is, is mooi meegenomen. ; – ) Deze reeks bezit, gezien de setting, heel wat potentieel. Meer diepgang en een originelere plot zijn dan wel noodzakelijk…

De tekenaar van dienst, Brahy, slaagt er goed in om het album vaart te doen uitademen. Daarvoor maakt hij onder andere gebruik van veel paginabrede, lage prenten die een gevoel van snelheid en actie uitademen. Veel details zijn niet aanwezig, maar storen doet dit niet, gezien het opzet. Ook de inkleuring is niet super en vaak te hard en/of eentonig.

___________________________