Holly Ann

 

Holly.Ann 1

Tekenaar: Servais Stéphane
Scenarist: Toussaint Kid
Uitgeverij: Casterman

Wie mag die die ravissante dame wel zijn die in het broeierige New Orleans heel wat katjes te geselen heeft? Wie is die charismatische jongevrouw die de mannen om haar vingers windt, die ronddwaalt in hun gedachten en hen laat smachten en wachten? Wie is toch die vrouw die de lokale politie de loef afsteekt en los uit de pols enkele cold cases weet op te lossen? En wie is die intrigerende mulattin die kind aan huis is bij bordelen en voodoopriesteressen, maar ook de hogere kringen frequenteert?

And the wind cries: “Holly Ann…”

Aanvankelijk lijkt het verhaal een degelijk geconstrueerde whodunit in de beste Agatha Christie-stijl: knap, maar ook weer niet zò spectaculair. Op het einde geeft scenarist Kid Toussaint echter een serieuze hengst op de deur van je comfort zone zodat je zelf het hele verhaal in een ander perspectief dient te plaatsen. Jean Dufaux hanteerde in zijn Jessica Blandy ook regelmatig het voodoothema, maar hier is het allemaal een stuk directer en een pak minder zweverig.

De tekeningen van Stéphane Servain zijn zonder meer knap en door zijn geraffineerde inkleuring weet hij perfect die sfeer te vatten waar het scenario om vraagt.

De auteurs hebben met Holly Ann een personage gecreëerd dat onder je huid kruipt en waar je meer, veel meer over wil weten. Ze hebben zich voorgenomen om elk jaar een album te publiceren met telkens een afgerond verhaal. Wij zijn in elk geval een dikke fan. Spannende en goed uitgewerkte verhalen die op een klassieke leest geschoeid zijn, worden er misschien wel veel te weinig gemaakt op dit moment!

___________________________

___________________________

___________________________