Gouden Eeuw

Tekenaar: Andriveau Simon
Scenarist: Andriveau Simon
Uitgever : Silvester

Terwijl Louis XIV grote zwier maakt in zijn Frankrijk is dagloner Alphonse de pispaal van het dorp. Uitgescheten door zijn vrouw en uitgelachen door zijn makkers, is zijn enige vertier zijn maandelijks bezoek aan het kasteeltje van ridder de Beaumont. Als hij geluk heeft, kan hij misschien een glimp opvangen van de welgevormde kont van de riddersdochter. Maar Alphonse’ droomochtend verliep niet helemaal volgens plan. Aangekomen aan het hek hoorde hij nog net hoe de ridder neergeschoten werd en zijn dochter de keel werd overgesneden. En dat allemaal voor een stom autopsieverslag. In een opwelling besloot Alphonse zijn lot uit te dagen en het kasteel binnen te dringen. Voor de ogen van de verbouwereerde moordenaars nam hij de flauwgevallen zoon van de ridder op zijn schouders, en spurtte weg. Met veel geluk wisten ze te ontsnappen. Hun nieuwe toekomst was vanaf nu de besloten gemeenschap van een zigeunerkamp.

Achter de nietszeggende, sombere cover schuilt een van de fijnste debuten van 2007. Amper 28 jaar jong is voormalig animator Simon Andriveau en hij verrast door én een goed verhaal te vertellen én dat nog eens subliem te illustreren. Een snuifje Xavier Fourquemin (Outlaw, Alban), een scheut Malo Louarn (Rona) en flink wat Régis Loisel worden gecombineerd met bolle, uitrollende oogkassen die we sinds Tex Avery’s verliefde wolf niet meer gezien hebben. Ronduit hilarisch is het Asterix – gehalte van zijn zigeunerskamp. En met Moplai, de zwaar gelittekende kapitein Haak – pastiche, werd eindelijk nog eens een echt afstotelijke boef op ons losgelaten. Maar het verfrissende is ’s mans ritmiek. De gezichtspunten zwiepen alle kanten uit wat de strip een denderende rotvaart geeft. Gelukkig wordt dit stuitergeweld enigszins geneutraliseerd door een oerklassieke kadrering en een rechtlijnig verhaal. Gouden Eeuw begint als een aangrijpende mantel – en degenstrip maar wordt al snel doorspekt met humor, mysterie (ook hier is Dumas’ man met het ijzeren masker van de partij) en een pracht van een drijfveer (die we lekker niet verklappen).

Oh ja, in dit eerste deel van dit vijfluik wordt er zoveel gevloekt en gekankerd dat Haddock zelf er rode oortjes van zou krijgen. Alleen verdomd jammer dat net die vertaling zo oer – Hollands aanvoelt. Laat het echter niet aan je hart komen. Gouden Eeuw is een hartstikke geinige verrassing.

___________________________

___________________________