Filip En Mathilde

 

Filip..Mathilde

Tekenaar: Cambré Charel
Scenarist: Cambré Charel
Uitgeverij: Ballon Media

Hokus Pokus Cirque Royal: Het blijft ons verbluffen wat Charel Cambré allemaal uit zijn hoed tovert. Van Amoras tot zijn gagreeksen, hij presteert het keer op keer. Aanvankelijk leek het mission impossible om de aftredende levensgenieter Albert II te vervangen door koning Stijve Hark. Onze huidige vorst is letterlijk en figuurlijk een grijs figuur in ons land: braaf, risicoloos en hij komt zelden in opspraak. Op zulke momenten komt Cambrés ware talent naar boven.

Na twee albums gelezen te hebben uit de vorige reeks, Filip van België, konden we met een vrij gerust hart beginnen aan de luchtige lectuur. De reeks is trouwens nog steeds wekelijks te lezen in Story. We weten intussen al dat Cambré de meest houterige, bestaande personen kan animeren en karikaturiseren tot volwaardige stripfiguren. We zien een standaardcast waar hij nog jaren op kan teren. Koning Filip, zijn bevallige vrouw Mathilde, prins Laurent en zijn echtgenote Claire,… Ze tekenen allemaal present. Laurent is de rebelse hofnar die er niet voor terugdeinst lol te trappen in het paleis. In het echte leven beelden de media hem dan wel af als een dommerik, Cambré toont ons een ongeziene kant van de prins. En dat doet hij met elk personage. Hij maakt het koningshuis menselijk.

Daarnaast mijdt Charel Cambré de bestaande clichés niet. Een frappant voorbeeld hiervan is de gag met de dronken nieuwjaarsreceptie van de regering. Tegelijk durft hij verrassend, ietwat gewaagd, uit de hoek te komen zonder er écht over te gaan. Zo laat koning Filip kersvers Amerikaanse president Donald Trump ‘genieten’ van Mathildes kookkunsten, vergiftigt hij Vladimir Poetin met een Belgische appel en lacht hij koning Willem-Alexander uit omdat Nederland niet aanwezig was op het EK voetbal. De combinatie van actuele en tijdloze gags behandelt hij met een natuurlijke genialiteit. De strip leest enorm vlot. Zo gesmeerd zelfs dat we het jammer vinden dat het album maar 48 pagina’s telt.

De reeks lijkt nog lang niet uitgebloeid en we gaan er sterk vanuit dat Charel een mooie, royale toekomst voor zich heeft. Hij windt lezers van alle leeftijden rond zijn vinger met moppen en flaters voor jong en oud. Wie dat nog deed, was ene André Franquin. Cirque Royal is een topper, het (her)lezen meer dan waard. Voor hém ging ondergetekende naar de Boekenbeurs om ruim drie kwartier op voorhand aan te schuiven voor een tekening. En we waren bijlange niet de enigen. Daar stonden we. Aan de troon. De troon van koning Cambré.

___________________________

___________________________

___________________________