Enorme Angst

Tekenaar: Reynès Mathieu
Scenarist: Lapière Denis, Pairault Pierre
Uitgeverij: Dark Dragon Books

“Het water! Het water bevriest niet meer. Het bevriest verdomme maar aan -8° Celsius, en hier in San Francisco zelfs maar aan -16° Celsius! Weet je wat dat betekent, Bruno? 25% van de wereld zal overstroomd worden. Dat is je opdracht. Samen met wetenschappers en topmilitairen van de hele wereld moet je de oorzaak vinden. Ergens diep in een trog in het noorden van de Altlantische oceaan bevindt zich het epicentrum. We geven je 14 dagen. Je vliegt er dus direct naar toe. Nu.” De volgende morgen zit kapitein Bruno Dax al in de nieuwe luchthaven van Oran, Algerije, te wachten op zijn vlucht. Terwijl hij wat keuvelt met Kou-Sien Tchei, een specialiste in oude talen, merken ze plots op dat de zee zich terugtrekt. Een tsunami! Nu al. Dit kan toch helemaal niet?

Eind jaren 1950 was de Fransman Stefan Wul een van de grondleggers van de eerste sciencefictiongolf. Ondermeer de drie M’s, Mœbius, Mezières* en Miyazaki, haalden nadien flink wat mosterd uit Wuls œuvre. De vijftigste verjaardag van zijn werk was voor de Franse uitgeverij Ankama dan ook de aanleiding om ’s mans werk terug onder de aandacht te brengen. De bewerkingen van De Valstrik op Zarkass en zeker die van de cultklassieker Niourk konden én kunnen ons alleszins bekoren. Enorme Angst doet hier niet voor onder. Toegegeven dit is old school sciencefiction toen helden nog volbloedsuperhelden waren, en je de enorme angst alleen kon afmeten aan de verschrikte blikken van de deernes in het verhaal. Maar Denis Lapière herwerkte het verhaal dusdanig dat je op geen enkel moment denkt een duffe boekbewerking te lezen. Hij laat dit oudje ademen, werpt alle ballast van zich af en geeft vooral een vrij podium aan Mathieu Reynès. Sommige pagina’s bevatten amper dialogen, maar zeggen des te meer. In tegenstelling tot hun vorige samenwerking, Alter Ego, lijken de heren zich hier echt uit te leven.

Ja, wij hebben het wel voor deze prille sciencefictionverhalen. Geen poespas. Geen gezever. Gewoon een schitterend basisidee en redden maar die wereld! Zelden was 1957 zo 2014!

___________________________

___________________________