Donjon Avondschemer

 

Donjon.Avondschemer

Tekenaar: Sfar Joann
Scenarist: Chabosy Laurent
Uitgever : M

Vorig jaar maakten we kennis met het hilarische Donjon-universum van Trondheim en Sfar. In twee spin-offs leren we nu meer over zijn ontstaan en verval. Donjon Ochtendgloren belicht de jeugdjaren van Hyacint, de baas van de donjon. In Hemd van de Nacht, het eerste deel, of beter gezegd deel -99, stuurt de vader van Hyacint zijn zoon naar de hoofdstad. Maar de jongeman ziet er heel wat onrechtvaardigheid en trekt gemaskerd en slechts gekleed in een nachthemd er op uit om orde op zaken te zetten. Alleen al door de tekeningen van Christophe Blain moet deze spin-off zeker niet onderdoen voor de hoofdreeks Donjon Zenit.

Nieuwsgierig als we zijn willen we ook een blik op de toekomst werpen. In Donjon Avondschemer staat het verval van de donjon centraal. En zoals de titel van het 101ste deel, Het Drakenkerkhof, al een beetje aangeeft, gaat het niet zo goed met Marvin. Hij is stervende en trekt naar het legendarische drakenkerkhof om er zijn laatste adem uit te blazen. Omdat hij blind is, begeleiden een vleermuis en een rood konijn, dat ook Marvin heet, hem naar zijn laatste rustplaats. Maar agenten van de mysterieuze Khan achtervolgen hen. Gezien het onderwerp is dit album wat pessimistischer, maar door de knotsgekke situaties en hilarische dialogen is die smile niet van ons gezicht te wissen.

En de Trondheim-gekte houdt niet op. In Koning Snotneus maken we kennis met Adalbert, een vervelende kleuter die eigenlijk een paar lappen rond zijn oren verdient. Dit is echter in strijd met het protocol want ondanks zijn leeftijd is ons Adalbertje al koning — eat your heart out, Laurent. De vorst laat zich vooral leiden door zijn kinderlijke fantasie en grillen en dat levert grappige situaties op. De wat cartooneske tekeningen zijn van de hand van Fabrice Parme, die samen met Trondheim ook het binnenkort bij Silvester te verschijnen Venezia maakt.

Nog doldriester gaan Kaput En Zosky te keer. Ook in het tweede deel, Kosmollers, proberen de ruimtewezens verschillende planeten hun wil op te dringen. Het resultaat is een hilarische strip waarin Eric Cartier haast onopgemerkt de tekenpen van Trondheim heeft overgenomen en diens stijl haast perfect weet te kopiëren. Inspiratie kent zijn grenzen, zelfs voor Lewis Trondheim. De veelschrijver gaat zich voortaan enkel toeleggen op Donjon en de tekenfilmreeks van Koning Snotneus. Maar het zal ons een zorg wezen. Het grootste deel van Trondheims œuvre verscheen nog niet in het Nederlands, dus we hebben nog heel wat om naar uit te kijken.

___________________________

___________________________

___________________________