Casper en Hobbes

 

Casper en Hobbes

Tekenaar: Watterson Bill
Scenarist: Watterson Bill
Uitgever : Big Balloon

Casper en Hobbes (originele Engelstalige titel Calvin and Hobbes) is een humoristische Amerikaanse stripreeks van Bill Watterson. De strip verscheen van 18 november 1985 tot 31 december 1995 als krantenstrip in de VS, onder het Amerikaanse systeem van syndicering. Op het hoogtepunt van hun populariteit waren de avonturen van Casper en Hobbes te lezen in meer dan 2400 kranten verspreid over de hele wereld. Van de zeventien verzamelalbums van Casper en Hobbes zijn tot nu toe meer dan 23 miljoen exemplaren verkocht.

In tegenstelling tot bij veel andere strips bestaat er van Casper en Hobbes geen officiële merchandising. Dit omdat Watterson een regelrechte afkeer heeft van het commercieel bedrijf. Met uitzondering van de gepubliceerde verzamelalbums is er vrijwel geen legaal Casper – en – Hobbes – materiaal te koop. Watterson heeft ook consequent geweigerd om na de stopzetting van de strip in 1995 nog nieuwe gags te produceren.

Watterson schetst de belevenissen van een zes jaar oud, fantasierijk jongetje Casper (Calvin, genoemd naar de theoloog Johannes Calvijn) en zijn knuffeldier, de tijger Hobbes (genoemd naar de filosoof Thomas Hobbes). Voor Casper is Hobbes een levende tijger en is een levende vriend, maar voor anderen is hij gewoon een knuffel. Watterson zelf zegt dat Hobbes niet voortkomt uit de fantasie van Casper, noch dat hij miraculeus tot leven komt als hij alleen is met Casper. “Ik toon twee versies van de werkelijkheid, en elke versie is volledig logisch voor de betreffende toeschouwer.”

De strip speelt zich af in het (ten tijde van de strip hedendaagse Amerika, in een uithoek van een niet nader genoemde voorstad. In de meeste gags spelen Casper en Hobbes de hoofdrol, hoewel sommige ook zijn familie als onderwerp hebben. De belangrijkste thema’s zijn Caspers dagdromen, zijn vriendschap met Hobbes, zijn kleine tegenslagen, zijn opvattingen over een waaier van politieke en culturele vraagstukken en zijn omgang en relaties met zijn ouders, schoolkameraadjes, leerkrachten en andere leden van de maatschappij. Herkenbare figuren uit het echte leven komen niet voor, maar thema’s zoals ecologie of de (on – )betrouwbaarheid van opiniepeilingen komen vaak aan bod. Casper reageert vaak (met komisch resultaat) zoals volwassenen zouden reageren als zij zelf behandeld zouden worden als kleine kinderen.

De laatste gag verscheen op zondag, 31 december 1995. Ze toont Calvin en Hobbes buiten in de vers gevallen sneeuw, opgewonden en vol bewondering voor dit winterse schouwspel. “Het is een wondere wereld, Hobbes, ouwe jongen!”, roept Calvin in het laatste plaatje. “Kom mee, op ontdekking!”

___________________________

___________________________

___________________________