Bloed En Stilte

Tekenaar : Malès Marc
Scenarist : Corteggiani François
Uitgeverij : Glénat

Bloed en stilte is een stripreeks die je met weinig kan vergelijken.

De reeks is oorspronkelijk in het frans en heet daar “De silence et de sang”.

Het is een prachtig uitgewerkte tiendelige reeks over de mafia in New York. De gebeurtenissen en personages zijn waarschijnlijk verzonnen, maar het geeft je een heel goed beeld over hoe het er aan toe ging ten tijde van de drooglegging en de immigratie van Italianen en Ieren in de VS.

Het verhaal heeft een goed uitgangspunt. Het wordt niet beleefd, maar het wordt verteld door Ciro, een misdaadjournalist die reeds lang op pensioen is en een vriend is van Jhonny Puparo, de mafialeider van de belangrijkste bende in New York. Ciro verteld het verhaal aan twee journalisten. Er wordt heel goed gewisseld tussen het verleden en het heden. Nooit heb je het gevoel dat het verhaal grondig wordt onderbroken als er wordt gesprongen, ook niet als bijvoorbeeld midden in het verhaal de journalist Ciro plots onderbreekt om een opmerking te maken. Het vloeit allemaal mooi in elkaar over.

We volgen in deze reeks dus de lotgevallen van Ciro en Johnny vanaf het moment dat ze vluchten uit Italie tot aan het einde. Het verhaal is ingewikkeld en er komen heel veel verschillende nevenpersonages in voor. Constant laat men verhaallijnen vallen, worden er nieuwe karakters geïntroduceerd en maakt men mooie plotwendingen. Je leest waarschijnlijk al dat het geen strip is die je even snel kan doorbladeren. Om echt alles mee te hebben moet je het echt wel aandachtig lezen en zeker je best doen om de namen te onthouden.

Heel veel aspecten van de mafia worden behandeld: de afpersing van ‘beschermingsgelden’, de drooglegging, de strijd met andere bendes en niet te vergeten de liquidaties die ze wel eens durven uitvoeren op personen die hen in de weg staan. Ook de verkiezing van Roosevelt en de moord op Kennedy worden op mooie wijze in het verhaal verweven.

Het tiende album is een sleutelmoment in de reeks en daar sluit de eerste cyclus zich ook af. Naar het einde van het tiende album bereikt Ciro het einde van zijn verhaal en beginnnen heden en verhaal dus steeds dichter tegen elkaar aan te leunen totdat het volledig in het heden verdergaat.

Het hele verhaal is vloeiend getekend, petje af voor Mitton.

Het is dus een absolute aanrader, zeker voor de mensen die geïntereseerd zijn in de mafia van de periode 1900 – 1965.

___________________________

___________________________