Op Weg Naar Compostella

 

Op.Weg.Naar.Compostella

Tekenaar: Servais Jean-Claude
Scenarist: Servais Jean-Claude
Uitgever : Dupuis

Blanche en haar grootvader Victor Delogne zijn twee handen op een buik. Victor is een artisanale brouwer met een bewust beperkt gehouden bierproductie van drieduizend hectoliter per jaar. Een uit de hand gelopen hobby is zijn interesse voor alchemie. Volgens de traditie hoort een alchimist minstens één keer de weg naar Compostella af te leggen, daar waar het licht de materie binnendringt. Al op jeugdige leeftijd is Blanche, die door haar opa steevast aangesproken wordt als Eenhoorntje, in de ban van opa’s hobby. Haar vader keurt dat fel af. Hij vindt zijn schoonvader een kinderlijk figuur die Blanche het hoofd op hol brengt en geen realiteitszin heeft voor de werkelijkheid. Hij wil de productie van de brouwerij opdrijven en sluit hiervoor een overeenkomst met een grote brouwer, maar daar heeft Victor geen oren naar. Via manipulatie weet hij Victor te overtuigen om het bedrijf uit handen te geven. Tijdens een feestje waarop de fusie uitgebreid wordt gevierd, verdwijnt Victor uit Blanche’ leven. Dertien jaar later wordt hij naakt teruggevonden op een strand bij Finisterre dichtbij Compostella. Blanche is haar opa in de loop van de jaren nooit vergeten en besluit zijn nagedachtenis te eren door zijn reisweg over te doen. Op hetzelfde ogenblik vertrekken er elders en los van elkaar nog drie anderen die om diverse redenen de weg naar Compostella zullen afleggen. Net als Blanche proberen Céline, Alexander en Dominique hun leven opnieuw op de sporen te zetten en tijdens de lange tocht zichzelf te (her)ontdekken.

We zijn al jarenlang fan van het werk van Jean-Claude Servais. Toch kan het album Op Weg naar Compostella ons niet echt overtuigen. Schort er wat aan de tekeningen en inkleuring? Neen, die zijn zoals steeds overtuigend en prachtig uitgevoerd. Het is het scenario dat ons niet echt lekker zit. Het verhaal over de familie, de overname van de brouwerij en het daaropvolgende drama zit stevig in elkaar en wordt boeiend gebracht. Het alchemiegedeelte, de trip van Victor en Blanche naar Brussel, het brouwen van het bier en de reis naar Compostella halen de vaart helaas uit het verhaal. Die passages lijken te veel op een uit de hand gelopen educatieve strip. Servais bestookt de lezer tot vervelens toe met duizend en een weetjes. Hij besteedt tevens amper aandacht aan de anderen die de route naar Compostella volgen. Slechts met mondjesmaat geeft hij beetjes uit hun leven prijs. Jammer, maar wie weet zijn de volgende albums iets avontuurlijker en iets minder belerend.

Uitermate geslaagd vinden we de fragmenten uit Servais’ eigen strip Bosliefje die hij laat opduiken in het verhaal. Je vraagt je af of het werkelijkheid of zinsbegoocheling is wanneer Blanche onderweg met een van de figuren uit de strip kennismaakt. Achteraan zit een extra dossier over Compostella, “tussen traditie en mysterie”.

___________________________

___________________________

___________________________