Muraqqa

 

Muraqqa

Tekenaar: Mirallès Ana
Scenarist: Ruiz Emilio
Uitgever : 12bis

“Vrouwen zijn onrein. Om vrijheid te verwerven moet je eerst reïncarneren als een man. Of het je nu aanstaat of niet. ’t Is niet anders. Door je uit te kleden bereik je slechts dat de rest van ons niet verlost geraakt. Ongelukkige!” De twintigjarige Priti is uit haar lood geslagen door de woorden van de al even naakte digambaramonnik voor haar. Zij is een echte jaïniste, een Indische veganiste die alle leven respecteert en opgaat in de natuur rond haar. Terug in de beschutting van de kunstenaarsschool wacht haar een halfslachtige verrassing. Omdat ze de beste schilderes is van de school, is ze de uitverkorene om een muraqqa’ — een prentenboek — te maken van de harem van de Mogolkeizer. Weg vrijheid, weg open lucht. Binnen in de zenana (harem) wacht haar een kunstmatig paradijs. De ultieme Tuin der Lusten waar enkele honderden vrouwen leven van verschillende religies, klassen en leeftijden. Ze hebben slechts één doel: de keizer behagen. Maar Priti laat zich niet van de wijs brengen. Als een koele observatrice schildert de Indische wat haar frappeert. De favorietes, de eunuchen, de kokkinnen, de bewaaksters van de harem en ja, zelfs die ene monnik die door de keizer zelf in dit gigantische bordeel werd geplaatst met als enige doel dat de man zijn kuisheidsgelofte zou breken. Alles en iedereen krijgt een rol toebedeeld in haar muraqqa’.

Nu Djinn definitief op zijn laatste benen loopt, kiest Ana Mirallès voor zekerheid. Haar nieuwe serie Muraqqa’ speelt zich dus opnieuw af in een harem, maar nu in het mysterieuze Indië van begin zeventiende eeuw. Dit decor is de Spaanse op het lijf geschreven. Gracieuze dames, sierlijke gewaden, een loden hitte,… Mirallès verleidt ons met elke tekening. Toch is Muraqqa’ geen doorslagje van Djinn. Daarvoor mist de verhaallijn tot nu toe haast elke vorm van spanning en sensualiteit. Echtgenoot-scenarist Emilio Ruiz Zavala, waarmee Mirallès al Mano en Mano maakte, beperkt zich voorlopig tot het voorstellen van de verschillende personages, en plaatst ze op een prachtig geïllustreerd schaakbord. Gelukkig openen op het einde van dit eerste deel van dit vierluik de pionnen de debatten. En er hangt vuurwerk in de lucht. Veel vuurwerk.

Tot nu toe is Muraqqa’ een fascinerende documentaire over het leven in een mysterieuze zenana. Uniek, verfrissend en onbekend. Maar veeleisend als we zijn, hopen we toch dat de observator betrokken partij wordt, en de serie echt tot leven komt.

___________________________

___________________________