Iznogoedh

 

Iznogoedh

Tekenaar: Tabary Jean
Scenarist: Goscinny René
Uitgever : Amsterdam Boek, Dargaud, Arboris

Iznogoedh (uitspreken als “is no good” met een Frans accent) is een Franse stripreeks uit 1962 bedacht door Jean Tabary (tekeningen) en René Goscinny (scenario) met in de hoofdrol grootvizier Iznogoedh. De Nederlandstalige uitgaven zijn verschenen bij verschillende uitgeverijen.

Grootvizier Iznogoedh wil absoluut “Kalief worden in plaats van de Kalief”. Arglistig probeert hij met alle beschikbare middelen kalief Haroen el Poessah uit te schakelen en zelf de troon te bestijgen. Zijn moordpogingen falen echter altijd.

De humor in de stripreeks is gebaseerd op het feit dat het mislukken van alle moordpogingen op de kinderlijk naïeve kalief op louter toeval schijnt te berusten of door de ongebruikelijke inspanningen van zijn grootvizier, waardoor Iznogoedh nog verder in de gunst van de kalief stijgt. Dit zint hem in het geheel niet en drijft hem tot waanzin en tot het plannen van een volgende moordpoging.

Iznogoedhs onvrijwillige medeplichtige bij alle aanslagen is de enigszins domme, luie en geldzuchtige Ali del Dehrel. In verschillende verhalen verschijnen de auteurs als bijfiguren.

De verhalen van Iznogoedh bevatten tal van woordspelingen. Het is na Asterix en Lucky Luke de succesvolste reeks van Goscinny. Van Iznogoedh werden wereldwijd 10 miljoen albums verkocht.

Iznogoedh werd door René Goscinny bedacht als een personage voor de verhalenreeks rond De kleine Nicolaas. Nadat Goscinny en Tabary al voor een aantal projecten hadden samengewerkt, startten ze in 1962 een stripreeks rond de kalief. De reeks verscheen aanvankelijk in Record, maar verhuisde in 1968 naar Pilote, dat opgericht werd door Goscinny.

Na Goscinny’s dood in 1977 nam Tabary ook de scenario’s voor zijn rekening. Hij gaf de strips in eigen beheer uit, waarvoor in 1979 de uitgeverij Editions Tabary werd opgericht. Na 27 albums gaf hij in 2008 de fakkel door aan zijn kinderen: Nicolas nam het tekenwerk over, Stéphane en Muriel ontfermden zich over de scenario’s.

Sinds 1992 bestaat er een Franse “prijs” die vernoemd is naar Iznogoedh: de Prix Iznogoud. Die wordt uitgereikt aan een persoon die er niet in slaagde de macht te grijpen, zoals Iznogoedh. In 2004 reikte de juryvoorzitter, André Santini, de prijs aan zichzelf uit omdat hij de regionale verkiezen in Île – de – France niet kon winnen.

In 1995 verscheen een tekenfilmserie, in 2005 een langspeelfilm. De film trok in Frankrijk 2,5 miljoen bezoekers.

___________________________

___________________________

___________________________