Godin Wit, Godin Zwart

Tekenaar: Servais Jean-Claude
Scenarist: Servais Jean-Claude
Uitgever : Dupuis

Godin wit, godin zwart is van de stal van Collectie Vrije vlucht. De collectie die al verschillende pareltjes heeft afgeleverd, waaronder SOS Geluk, Sarajevo – tango en Het Uitstel. Ook deze strip zet deze prachtige trend voort, al stelt hij af en toe wel teleur doordat het wat cliche aanvoelt.

Het verhaal gaat als volgt: de mensen zijn de sprookjeswereld vergeten, de elfen en boze wezens sterven langzaam uit. De Godin – moeder zendt de dwerg Anicet en de trol Malicious uit naar een ziekenhuis waar een aantal kinderen prematuur worden behandelt. Twee kinderen worden op een nacht uitgekozen. Een kindje door de trol, het ander door de dwerg.
Maar niemand merkt er iets van. De kinderen groeien in elkaars nabijheid op en ze groeien allebei uit tot twee schoonheden, maar langzamerhand beginnen de twee uit elkaar te groeien. Het kind dat was aangeraakt door de dwerg ontwikkelt een grote drang om voorbeeldig te zijn n om goed te doen en het kind dat in aanraking is gekomen met de trol wordt langzamerhand kwader en slechter.
Op een bepaald moment vluchten de twee kinderen (die dan al een jaar of achttien zijn) zonder dat ze het van elkaar weten weg van huis, samen met hun geliefden. De ‘slechte’ is gewoon genoodzaakt om te vluchten omdat ze samen met haar vriend moet onderduiken na een overval met moord tot gevolg. De ‘goede’ gaat lopen omdat ze een beter leven wilt.

Tot hier is het album eigenlijk niet zoveel waard, het heeft wel iets, maar het mist teveel. In het tweede deel komen de vier mensen echter in de sprookjeswereld terecht en dan begint het echt goed te worden.b Het verhaal wil nog altijd niet volledig mee, maar de tekeningen en creaturen die er in rondlopen zijn een lust voor het oog. De rode wacht is het meest bloeddorstige stelletje kleine dwergen dat ik ooit heb gezien en de vleesetende reus en zijn vrouw zijn ook immens.

Ook wanneer je ziet dat het vriendelijke en lieve meisje door de slechte creaturen wordt vertraagd is het album heel goed te pruimen.

De reeks is geschreven en getekend door Servais, misschien bekend van Het Dagboek Van Een Bos en ik moet hem meegeven: hij tekent heel mooi, helemaal niet slecht. Normaal gezien zijn de verhalen die uit zijn pen vloeien ook niet zo slecht. Maar hier maakt hij een kleine uitschuiver. Versta het niet verkeerd: het is en mooi verhaal, en het tweede deel is echt de moeite waar dom te lezen, maar het is een beetje cliche: feeenwereld die gered moet worden en de strijd tussen het goede en het kwade die erin wordt verwerkt.
Wat wel knap is verzonnen is de godin – moeder. Zij is het kwade en het goede tezamen en moet dus een evenwicht bewaren en beide zien te redden. De figuur van de Godin – moeder is dan ook mooi gemaakt, met de goede en de slechte kant (hier op de tekening is de slechte van de godin moeder te zien, of het tweede album zie je de goede kant)

Ik zou willen af sluiten met te zeggen dat het best een knap album was, maar dat het dus niet volledig aan de verwachtingen voldeed.

___________________________

___________________________