De zonen van de wolvin

 

de.zonen.van.de.wolvin

Tekenaar: Pasarin Fernando
Scenarist: Pasarin Fernando
Uitgever : Lombard

Over strips met Romeinen of met Rome als decor kunnen we niet onbevooroordeeld blijven. Wij zijn namelijk weg van de Romeinse oudheid. Dat schept uiteraard verwachtingen. Lange tijd, zeer lange tijd, was er Alex en voor een deel Asterix. Dat Jacques Martin geen reeksen duldde die ook over Romeinen gingen, ondervond indertijd de jonge Philippe Delaby. Martin zag in hem een concurrent en liet uistchijnen dat enkel hij het recht heeft om zulke historische verhalen te tekenen. Delaby zou later alsnog met Murena een verpletterende indruk nalaten. In maart 2006 verschijnt Murena 5.

Het mag duidelijk zijn dat het geplande vijfluik De Zonen van de Wolvin niet van hetzelfde kaliber is als Murena of een lot van de betere Alexen. Luca is een archeologiestudent uit Turijn die na een deugddoende one night stand ontwaakt in het Rome van 44 na Christus. Julius Caesar zwaait er de plak en dat is niet naar de zin van een stelletje samenzweerders. Bij één ervan vindt de nog steeds verbaasde Luca onderdak en een job als secretaris. Hij maakt er kennis met de dochter des huizes. Geschiedeniskenners weten hoe het zal aflopen met Caesar. De rol van Luca daarin en het mystieke onopgehelderde wolvenelement verrechtvaardigen voorlopig het bestaan van dit eerste deel. De onverwachte cliffhanger doet zoals gewoonlijk uitkijken naar een vervolg.

De Spanjaard Fernando Pasarin is een verdienstelijk tekenaar. In een heldere, realistische stijl kiest hij voor het heilige less is more – principe, helaas ook vaak in de decors. In het verbeelden van uitdrukkingen overdrijft hij dan weer. Luca’s constante open – mond – verbazing deed bij ons even de gedachte opborrelen dat de jongen niet in het antieke Rome verdwaalde, maar eerder in een popcornfilm van Steven Spielberg. En een Spanjaard die een strip over Italianen maakt? Da’s alsof een Vlaming een reeks zou lanceren over een Nederlander of vice versa.

Het feit dat Brusselaar Patrick Weber al ervaring heeft met historische detectiveromans doet ons opmerken dat we daardoor eigenlijk sprankelender materiaal verwachtten. Te noteren valt een leerzame blik op het dagelijkse leven van de Romeinen. Daarmee scoort het album in onze bevooroordeelde ogen een goed puntje.

___________________________

___________________________