De Orde van de Drakenridders

 

Orde Drakenridders

Tekenaar: Varanda Alberto, Briones Philippe, Guinebaud Sylvain, Paty Christian, Sieurac Laurent, Démarez Thierry, Meddour Fabrice, Ruizgé Francisco, Guiton Edouard
Scenarist: Guéro Anne, Guéro Gérard
Uitgever : Silvester

Ieder deel van deze fantasy – reeks kan eigenlijk apart gelezen worden. Want in elk deel staat er een andere drakenridder centraal. Alle verhalen worden geschreven door Ange (die is ook al de scenarist van onder andere Tower, Belladonna en Bloodline). Elk beeldverhaal is door een andere tekenaar gemaakt.

De orde van de drakenridders is opgericht om iedereen te beschermen tegen de draken. Niet de draak zelf is het grootste gevaar, maar wel de Veill, dat is een soort van kwade invloedssfeer die rond de draak aanwezig is. Hoe langer de draak in een bepaalde buurt leeft, hoe groter de Veill wordt. De Veill zorgt er voor dat de mensen en dieren die er mee in aanraking komen eerst vervormen. Later tast de Veill ook hun geest aan waardoor ze iedereen aanvallen. Alleen maagden zijn niet vatbaar voor de Veill. Daarom is de orde van de drakenridders dan ook een puur vrouwelijk gebeuren.

Na negen albums lijkt er wat sleet op de reeks te komen. Stelletje drakenridders dat het opneemt tegen afzichtelijke schepsels: been there, done that. Maar door een politieke – en spionagefactor in het verhaal te brengen, houdt scenaristenduo Ange de reeks vers en boeiend. Ze weten een grote diversiteit aan personages ten tonele te voeren. Allen met een geheel eigen, goed uitgewerkt karakter. De personages passen bovendien wonderwel goed bij elkaar en dragen ook allen werkelijk iets bij aan het verhaal. Daarnaast hebben ze ditmaal een plot bedacht om van te watertanden. Zelden werd zo’n ingewikkeld verhaal uit de doeken gedaan in zo weinig pagina’s zonder dat het afgerafeld voelde. De twists stapelen zich op in deze fantasythriller waarin niets is wat het lijkt en met een ontknoping die velen wellicht niet zullen zien aankomen. Feitelijk was het verhaal nog beter geweest zonder het verplichte hak – en steekwerk dat nu wel heel routineus wordt. Maar zelfs met dit kleine minpuntje blijft het een erg sterk verhaal.

___________________________

___________________________

___________________________