De Kinderen van de Salamander

 

2Q==

Tekenaar: Denauw Renaud
Scenarist: Dufaux Jean
Uitgever : Dargaud

Angie is een jongen. Vreemd. Het plaatst het nummer van de Rolling Stones in een ander, ietwat rozig, daglicht. Arkadin is ook een jongen. Ali is een meisje. Vreemd. Het verklaart meteen waarom de gelijknamige bokskampioen zo goed was in dansen. Angie, Arkadin en Ali zijn de kinderen van de salamander. Vreemd. De bevalling zal ongetwijfeld niet vlekkeloos zijn verlopen.

“Vreemd” is inderdaad het sleutelwoord in deze reeks. De kinderen van de salamander zijn een soort engelen, die beschikken over een huiveringwekkende en onbekende kracht. Niemand, ook zijzelf niet, weet waar ze vandaan komen, noch wat de reden is en het doel van hun bestaan. Ze zijn het favoriete studieobject van een aantal obscure groeperingen. Zo is er een groep gemaskerde kerels, die motorhelmen dragen. Later in het verhaal zal blijken dat het niet om Stefan Everts en Joël Smets gaat, maar dat ze minstens even geheimzinnig zijn als de salamanderjongen zelf.

Deze reeks roept onwillekeurig herinneringen op aan andere vruchten van de boom van Renaud en Dufaux: de betere Jessica Blandy’s en Santiag. Dufaux, steeds in zijn sas als het om het bovennatuurlijke gaat, puzzelt langzaam de vele stukjes bij elkaar tot een knap geheel. Het is duidelijk dat Dufaux in die tijd nog boordevol originele en sterke ideeën zat en de opbouw van het scenario van dit verhaal — ja, we beloven dat we straks onze mond wassen met zeep — doet zelfs af en toe aan Andreas denken.

___________________________

___________________________

___________________________