Dantes

 

dantes

Tekenaar: Juszezak Erik
Scenarist: Boisserie Pierre, Guillome Philippe
Uitgever : Dargaud

Tegenwoordig moet elke uitgever zijn financiële thriller hebben. We hebben het daar al eens over gehad bij allicht een vorige verschenen financiële thriller. De nieuwe reeks Dantès, begroot op zeven delen, dompelt je ook onder in de wereld van de haute finance, het beurswezen en de handel in aandelen. Maar in de eerste plaats is Dantès een episch drama, losjes gebaseerd op de klassieker De Graaf van Monte – Cristo van Alexandre Dumas, de schrijver van De Drie Musketiers. Ook in Dantès wordt een brave, goedmenende kerel voor de leeuwen gegooid. Hij doorloopt een ondergang, zal wellicht eveneens voor jaren in de gevangenis belanden, daaruit ontsnappen, op een gigantisch fortuin stuiten dankzij een celgenoot en een imperium opbouwen onder een nieuwe identiteit. Jaren later leeft hij met het enige doel om via zijn gigakapitaal wraak te nemen op al wie hem kwaad deed, zijn voormalige beste vriend als voornaamste doelwit.

Dantès speelt zich op de eerste pagina’s af in het jaar 2000. De flamboyante, steenrijke zakenman Christopher Dantès maakt zijn eerste openbare opwachting op een gala. Niemand had hem tot dan toe gezien. De personen waarop Dantès het heeft gemunt zijn er allen aanwezig. Meteen daarna maken we kennis met Alexandre — de latere Dantès uiteraard, dat had je al wel door — in 1988. Hij maakt een belangrijke carrièremove waarvan ook zijn beste vriend Thierry kan profiteren. Thierry klimt mee op de corporate ladder. Alexandre mag voortaan met een eigen team op de beurs spelen, al of niet in opdracht van klanten van de bank waarvoor hij werkt. Zolang hij geld verdient, is er geen vuiltje aan de lucht. Helaas verbrodt Thierry het al op dag één door een groot lot aandelen te kopen in plaats van te verkopen. Geen probleem, daar bestaan trucen voor. Een speciale foutenrekening wordt geopend en op een betere dag kan dit wel aangezuiverd worden… had – ie gedacht! Nog meer domme fouten komen voor en de beurs maakt onverwachtse sprongen. Is dit nog toeval? Welke machinatie is er aan de gang. Hoe past Alexandre in dit complot? En hoe diep zal hij vallen?

Pierre Boisserie schreef met Flor De Luna een eerste deel dat tot de beste albums van het jaar behoort. Daar zetten we ons geld op in. Ook Flor De Luna is een epos waarvoor hij een beroep deed op een specialist. Met Philippe Guillaume, de chef van de financiële nieuwsredactie van de zakenkrant Echos, heeft Boisserie een expert in de buurt om te zien of alle financiële handel en wandel klopt. Dat één werknemer een grote bank kan laten springen, is trouwens geeneens overdreven. denk maar aan de jonge trader Nick Leeson die de Engelse Barings – bank failliet liet gaan in 1995 na een reeks foutgelopen transacties.

Gelukkig voor de minder bijdehante lezer overheersen de intriges en het drama op de financieel – technische bazaar. De Val van een Trader is een spannend eerste deel met nu al een korf aangereikte informatie. Wie De Graaf van Monte – Cristo kent, kan de structuur van het vervolg al voorspellen. Toch benieuwt het ons wat Boisserie nog in zes hiernavolgende delen wil en kan vertellen. Met Erik Juszézak (Oki, Narvalo) heeft hij een bekwame tekenaar gevonden die in elke nieuwe reeks zijn realisme lijkt te verbeteren. Alleen hadden we wat moeite met de vele tandpastasmiles en de wat tamme expressies. Kwaadheid en wanhoop konden gerust wat vetter worden aangezet.

___________________________

___________________________

___________________________