Asgard

Tekenaar: Meyer Ralph
Scenarist: Dorison Xavier
uitgeverij: Dargaud

Er zijn zo van die tijdloze klassiekers uit de wereldliteratuur die een stempel gedrukt hebben op ons collectief gedachtegoed en onze blik op de wereld om ons heen voor altijd gekleurd hebben. Daarnaast zijn er ook volkeren uit de geschiedenis die nog steeds tot de verbeelding spreken en voer zijn voor tal van films, boeken en uiteraard stripverhalen. Geniaal wordt het natuurlijk als je beide elementen kunt mixen in een verfrissende cocktail, waar de basissmaken nog wel duidelijk herkenbaar mogen zijn… maar ons ook aangenaam verrast! Een dergelijke cocktail heeft het topduo Ralph Meyer en Xavier Dorison ons met Asgard bijzonder smakelijk ingeschonken, hoewel we eerlijkheidshalve moesten toegeven eerst wat sceptisch te zijn tegenover het zoveelste Vikingstripje.

Want ja, opnieuw zijn onze Scandinavische vinnige vrienden van de partij, deze keer is het een Skraëling — wij zouden simpelweg zeggen: een persoon met een fysieke beperking — die centraal staat. Skraëlings worden normaal gezien van bij hun geboorte met het huisvuil meegegeven, maar Asgard — zo heet onze held — werd ondanks het missen van zijn onderbeen toch door zijn vader in leven gehouden. Het is inderdaad historisch zo dat wij vandaag maar al te vaak denken dat personen met een beperking in vervlogen culturen (denk maar aan Sparta) zomaar afgemaakt werden of te vondeling gelegd werden. Recente wetenschappelijke literatuur geeft ons nochtans een gans ander beeld van deze praktijk. Infanticide (het doden van kinderen) was eerder uitzondering dan regel en hoe weten wij wat de criteria waren om een kind in leven te houden? Maar goed, gedaan historisch lesje, terug naar dit verbluffend mooi getekende strip. Asgard is intussen opgegroeid tot een flinke knaap die zich met zijn ijzeren been flink kan voortbewegen en zijn mannetje staat als krökkentodter, monsterdoder.

En is daar nu niet toevallig een of ander gemeen zeemonster dat de Scandinavische wateren onveilig maakt, zodat de drakkars (schepen) niet meer kunnen gaan plunderen? En dat brengt ons meteen bij het tweede hoofdingrediënt van onze cocktail: een episch monster! En wat voor een monster: een gigantisch grote walvis waar menig Japanse walvisvaarder vandaag een natte droom van zou krijgen! Dat monster moet natuurlijk gevangen, geharpoeneerd of simpelweg gedood worden, maar blijft natuurlijk niet braafjes liggen wachten op de hulp van het WWF.

En zo komen mens en monster in een meedogenloze strijd tegenover elkaar te staan en brengt scenarist Dorison ons zijn versie van de oerklassieker Moby Dick (1851) van Herman Melville. Net zoals het negentiende – eeuwse boek biedt de eenentwintigste – eeuwse strip ons meerdere diepzinnige filosofische vragen, aangeboden door boeiende en bevreemdende personages. Moby Dick is vaak geïllustreerd, verfilmd en ook enkele malen verstript geweest (onder meer door Will Eisner en eind 2011 nog in mangavorm). Meyer doet zeker niet onder, integendeel! Zijn heldere tekenwerk straalt kracht en dynamiek uit en komt mooi tot zijn recht in de grotere afbeeldingen die we bij bepaalde sleutelscènes kunnen vinden. Voeg er nog eens aan toe dat het geheel ook prachtig ingekleurd is, waarbij variaties op Scandinavisch blauw de boventoon voeren.

Deze ‘Moby Vik’ zal zonder enige twijfel — en al of niet met Odins hulp — een van de toppers van 2012 worden.

___________________________

___________________________